BIOGRAPHIE_

Portrait de l'artiste 

André Martins de Barros

André Martins de Barros werd geboren op 15 november 1942 in Pau, een kleine stad in Frankrijk aan de voet van de Pyreneeën. Zijn eerste schilderijen ontstonden op vijftienjarige leeftijd. Na beëindiging van de militaire dienstplicht besloot hij zijn leven geheel te wijden aan zijn passie: de schilderkunst. Sindsdien heeft hij als autodidact onophoudelijk geëxperimenteerd met diverse stijlen, op zoek naar een strikt persoonlijke uitdrukkingsvorm. De resultaten zijn overtuigend en verbluffend. Met grote precisie, vakmanschap, eruditie en visionair vermogen heeft hij tot nu toe een indrukwekkend oeuvre tot stand gebracht. Hij ging te rade bij de klassieken, de oude meesters, de expressionisten, de abstracten, de surrealisten. Hiervan zijn door heel zijn werk heen sporen te traceren, maar zijn handschrift is vanaf den beginne onmiskenbaar authentiek. Het gaat André Martins de Barros niet om picturaal genot, om de schoonheid alleen. Van huis uit is hij een filosoof die het durft de dood te bevragen over de eindigheid van het zijn en over de absurditeit van het niet zijn, met humor. Zijn manier van werken in samenhang met zijn perfectionistische techniek verhindert een grote productie: hoogstens tien schilderijen per jaar. Maar dat benauwt hem niet: Il en faut du temps, lorsqu'on veut s'attaquer à l'éternité ('Het kost tijd als men de strijd met de eeuwigheid wil aanbinden.'). Inspiratie vindt hij alom: in bijbelteksten, middeleeuwse filosofie, mythologie en erotiek, en hij creëert continu een fantastisch universum in de magische wereld van zijn atelier in het hart van Montmartre, op steenworpafstand van Place du Têtre, waar men hem kan zien werken achter een groot raam dat licht werpt op wat onder zijn handen tot stand komt. Van opsluiting in een ivoren toren, ondanks zijn artistieke ascese, is geen sprake. Wel degelijk neemt hij, niet zonder Dalíaanse humor, stelling tegen problemen van deze tijd zoals het tabagisme, de milieuvervuiling, het menselijk tekort, de oorlog: Je ne peut pas crier dans la rue, alors je crie sur la toile ('Ik kan niet tekeergaan op straat, dus ik schreeuw op het doek'). In Nederland is André Martins de Barros vooralsnog onbekend, of men moet zich het omslag van Decamerone Boek 1 van Dirk van Babylon alias Peter van Beusigem herinneren en de commotie daaromtrent, toen bleek dat een Nederlandse schilder schaamteloos plagiaat had gepleegd (1989). Het is altijd eervol voor een kunstenaar, als anderen hem in het geniep kopiëren. Het gaat om het schilderij Clown aux Nues (1980), het portret van een clown dat is opgebouwd uit lichamen van naakte vrouwen, in navolging van de Italiaanse schilder Arcimboldo die eeuwen eerder portretten samenstelde van groenten, fruit en andere ingrediënten. Het werk van André Martins de Barros is in het bezit van vele particulieren in Frankrijk en daarbuiten en is opgenomen in de collectie van het Johfra Museum voor Fantastische Kunst i.o. (Nederland).

 

haut de page / top